Fenerbahçeliyim, Karabükspor aşığıyım, ancak her zaman bir Trabzonspor sempatizanıyım. Çünkü enteresan bir bölgenin çok farklı bir yöre takımı Trabzonspor. İnsanları samimi, heyacanlı hatta hiperaktif derecede enerjiye sahip. Tuttukları takımları ile beraber yatıyorlar, beraber kalkıyorlar. Sevinçleri ve üzüntüleri fazlasıyla içten. Hatta bazen futbol herşey oluyor Trabzonda.
Maç saati hayat duruyor. Bordo, mavi renkleri onların rüyasını süslüyor. Trabzonspor dünyanın nadir bölgesel takımlarından biri aynı zamanda, Hele şu aralar herşey yolunda Trabzonda. Zaten seyirci senelerdir istiyor şampiyonluğu, aslında hazırda bir anlamda. Yaşlısından gencine, esnafından, memuruna herkez fanatik boyutunda. İnsanlar burada bütün streslerini bu takımla atmak durumunda, hayat zor yaşam farklı Trabzonda. Futbol bambaşka, horon ve kolbastı her zaman maçlarda, coşkunun mesajını bu şekilde veriyorlar dünyaya.
Maç saati hayat duruyor. Bordo, mavi renkleri onların rüyasını süslüyor. Trabzonspor dünyanın nadir bölgesel takımlarından biri aynı zamanda, Hele şu aralar herşey yolunda Trabzonda. Zaten seyirci senelerdir istiyor şampiyonluğu, aslında hazırda bir anlamda. Yaşlısından gencine, esnafından, memuruna herkez fanatik boyutunda. İnsanlar burada bütün streslerini bu takımla atmak durumunda, hayat zor yaşam farklı Trabzonda. Futbol bambaşka, horon ve kolbastı her zaman maçlarda, coşkunun mesajını bu şekilde veriyorlar dünyaya.
gördük trabzonluların ne yaptıklarını. son günlerde şu espriyi -her espirinin birazda gerçek tarafı vardır, unutmayalım- yapıyorum:
YanıtlaSil'Allah ne karadenizlilerin yokluklarını yaşatsın, ne de onlara muhtaç etsin' :)
Taner