KAYNANA-GELİN MEVZU DERİN

Küçük bir kasabaya bağlı şirin bir köyde yaşayan ve aynı evde kalan  gelin ve kaynana öyle düşman olmuşlar ki birbirlerine, genelde o zamanlar hayır işleri birilerinin aracılığı ile olurmuş. Bu köydede meraklı Ayşe kadın, gelinle kaynanayı o tanıştırmış bir müddet önce.

Kaynana kendi kendine söylenir. Oh Ayşa, Ah Ayşa inşallah yanarsın ateşte. Hani  dedin ya; bülbülde yoktur dili, bu köyün en güzeli, para hiçtir  yanında o bir inci, işte güçte birinci, Ah Ayşa, vah Ayşa  netcez şimdi.

Kaynana söylenir durur, siniri geçmez tabiiki. Geline de söylenmek lazımdır.

Gözüme iyi göründün, ilk zamanlar durgundun, sonraları  iyice kudurdun , bula bula oğlumu mu buldun, bu ne tavır sanki yoruldun, sana lazım odun, duma duma dum dolapta yemek, git kaynana pişir ne demek, ben yemek pişirdikten sonra evde sana ne gerek, utanmasan bana yedirecen tezek,
kavunlar olmadan kopardın kelek, bu evde işi kim bitirecek, oğlum kurtar bu kadından beni kalbime inecek.

Kaynana söylene dursun Gelin boş dururmu hazır cevap

Gözünde gözlük iyi baksaydın,  doğrusun önceleri pek saftım, seni görüp huy kaptım, oğlunla evlenmesem sanki evde kaldım, işim yok sana yemek mi yapacaktım, çorap fazla yalınayak kalaydın, oğlununu sevmesem dışarda yatardın, dın,dın dın kafa, koca kafa kaynana bana fazla yanaşma, iğneyi batıram kalçana.

Bir müddet sonra kaynana olmuş mefta, gelin ilk zaman köşe başta. Gel zaman git zaman gelinin aklı bir başka. Kendi kendine

Sevmezdimki  kaynanayı , bana zindan etti dünyayı, niye üzüldüm şimdi gayrı. Günler geçer zaman ilerler Gelin biraz daha derinden düşünür.

Belkide geçinebilirmiydik, oğlunu paylaşabilirmiydik, ne olacak aynı evde kalabilirdik..

Bir gün gelir eşi de vefat eder, sıra gelmiş oğlun ever, Ha bizim Ayşa vardı ya yaşlı da olsa devreye girer. Bulur bir kız söyler geline..İşte o an bizim gelin anlarki filim aynı film, senaryolar faklı zaman dilim, dökülür göz yaşı, kaynanayı düşünür gelir aklı başı ancak bundan sonraki değil ki sıradışı.

Allah aile saadeti versin saygılar.

Yukarıdaki yazı bana aittir..

Can İstanbullu